Spajanie dwóch elementów metalowych polega na scaleniu ich przy użyciu ciepła, nadtopienia lub poprzez użycie materiały spawalniczego. Podział metod spawania uzależniony jest od typu nośnika energii, materiału spawanego, zastosowania spajanych elementów czy użycia dodatku spawalniczego. Do najpopularniejszych metod spawania zaliczamy:
Metoda MIG (136) / MAG (135)
Do spawania metodami MIG i MAG wykorzystuje się łuk elektryczny wytwarzany pomiędzy topliwą elektrodą, mającą postać ciągłego drutu, a spawanym materiałem. Podczas procesu tworzenia spoiny (stapiania materiału), poprzez uchwyt spawalniczy, oprócz drutu transportowany jest także gaz osłonowy. Metoda spawania MIG oraz MAG należy do jednych z najpopularniejszych. To właśnie za pomocą tych metod spawa się większość elementów.
KUP W STALSKLEP:
Drut spawalniczy 0,8 mm SG2 - 15 kg
Drut spawalniczy 0,8 mm SG2 - 15 kg
Drut spawalniczy 0,8 mm SG2 - 5 kg
Metoda TIG (141)
Technika Tungsten Inert Gas wykorzystująca nietopliwą (wolframową) elektrodę w osłonie gazu obojętnego (szlachetnego, najczęściej argonu). Elektroda sama się nie topi natomiast zajarzony łuk jest w stanie wytworzyć na tyle wysoką temperaturę, aby spawany materiał sam zaczął się topić.
Metoda MMA (111)
Ta metoda pozwala na łączenie niemal wszystkich gatunków stali, znajduje zastosowanie głównie w spawaniu grubych konstrukcji i w warunkach gdzie niemożliwe jest spawanie w osłonie gazów. Co ważne, aby stosować tą technikę należy posiadać odpowiednie uprawnienia. Polega ona na zamontowaniu prętu spoiwa odgrywającego rolę elektrody w uchwycie spawalniczym, a łuk zostaje zajarzony pomiędzy materiałem spawanym a prętem, który podczas procesu ulega skróceniu.
Metoda SAW
Inaczej spawanie łukiem krytym, jest powszechnie stosowane w przemyśle ciężkim. Charakteryzuje się jarzeniem łuku pod warstwą proszku ochronnego, a spawany materiał podawany jest osobno jako drut spawalniczy czy za pomocą podajnika. Podczas spawania proszek topi się i przeistacza się w ochronny żużel a metal będący często częścią proszku wtapia się w spoinę.
Spawanie łukiem plazmowym
Wykorzystuje osłonę gazową o wysokiej temperaturze (15000 – 20000 stopni Celsjusza), stanowi ona zjonizowaną plazmę, która reaguje z atmosferą gazu obojętnego. Ta technika wykorzystywana jest najczęściej do spawania stali nierdzewnych i znalazła zastosowanie szczególnie w zautomatyzowanych procesach spawania. Polega na wykorzystaniu materiału spoiwa w postaci drutu, który podczas procesu wprowadzany jest do jeziorka spawalniczego pod postacią sproszkowanego metalu. Ta metoda charakteryzuje się wysoką energią łączenia pozwalającą na zupełne wtopienie łuku plazmowego w materiał.
Spawanie acetylenowo-tlenowe (311)
Technika przeznaczona do łączenia tylko stali wysokowęglowych, wykorzystująca drut żelazny jako łącznik materiałów. W tej metodzie niezbędna jest butla z gazem palnym (acetylenem, wodorem lub gazem LPG) oraz tlenem, który zapewni odpowiednią temperaturę do topnienia stali. Po zamontowaniu reduktorów, węży, bezpieczników i uchwytów oraz po odkręceniu butli z tlenem należy wypuszczać gaz palny tak, aby uzyskać palną mieszankę którą za pomocą iskry aktywujemy do reakcji. W jej wyniku płomień może osiągnąć temperaturę ponad 3000 stopni Celsjusza, wystarczającą do połączenia węglowej lub chromowo-molibdenowej stali.
